ความรู้สึกดีดี

เวลารักใคร . . . อย่าเสียใจในสิ่งที่คุณทำ แต่ . . .

จงเสียใจในสิ่งที่คุณไม่ได้ทำ

เมื่อเวลาผ่านไป . . . เราอาจจะต้องมานั่งเสียใจ

ว่าวันนั้น . . . ทำไมเราไม่ทำแบบนี้ ถ้าเราทำแบบนี้ . . .

เรื่องนั้นอาจจะดีกว่านี้ก็ได้

คนเราไม่อาจย้อนเวลา กลับไปแก้ไขอดีตได้

เพราะอดีตไม่เคยหวนกลับ เวลา . . . ไม่อาจย้อนคืนโอกาส

ในเรื่องบางเรื่อง . . . อาจจะมีแค่ครั้งเดียวในชีวิต

ในเมื่อตอนนี้ . . . เรายังมีโอกาสทำสิ่งดีๆ

ทำเรื่องดีๆ ให้กับคนที่เรารัก . . . ก็ทำไปเถอะ ทำไปเลย . . .ให้ไปเลย . . .

โดยเฉพาะเรื่องความรู้สึกดีๆ ความรู้สึกห่วงหา และเอาใส่ใจให้ไปเถอะ

ให้ไปเท่าไหร่ก็ได้ . . . เพียงให้อย่างมีสติ ทำแล้วไม่ทุกข์ไม่กระทบใคร . . .

ให้ไปเถอะ ทำไปเถอะ...ขอให้ทำให้ดีที่สุด..

เพราะเมื่อวันเวลาผ่านไป . . . สิ่งต่างๆ อาจผ่านพ้น

บางเรื่องอาจจบและจากไป . . .

บางเรื่องอาจคงอยู่ในความทรงจำ แต่อย่างน้อยเราได้ให้. . .

ได้ทำในสิ่งที่อยู่ในใจไปหมดแล้ว เมื่อเรามานึกถึง . . .

มันจะเป็นความทรงจำที่ดีตลอดไป

และฉันเองก็ได้บอกความรู้สึกดีๆที่มีให้กับคนๆนึงไปแล้ว

แม้ในที่สุดมันก็อาจจะลอยหายไปสายลม

เขาอาจไม่สนใจ

แต่ฉันก็รู้สึกดีที่ได้บอก

และก็ยังรู้สึกเช่นนั้นกับเขาต่อไป

ความรัก....ไม่จำเป็นต้องครอบครอง

ฉันมีความสุขที่ได้มอบความรู้สึกดีดีให้

ขอบคุณ...ความรัก

^_^

การเริ่มต้น

ที่นี่แห่งนี้เหมือนเป็นการเริ่มต้นใหม่อีกครั้งหนึ่งสำหรับการเขียนบันทึกออนไลน์ หลังจากไม่ได้เขียนนานหลายปี เมื่อครั้งก่อนโน้นได้บันทึกศึกชีวิตสีสันประสบการณ์ต่างๆมากมายไว้ที่ไดฮับ แต่แล้วก็มีอันต้องหยุดเพราะเหตุผลบางประการจากทางเวป แล้วก็พยายามหาที่ฝากข้อมูลต่างๆ ซึ่งเราเองก็ไม่ค่อยชำนาญสักเท่าไหร่ สมัครไว้บางอันก็สำเร็จ แต่พอเขียนแล้วก็ทำรูปแบบออกมาไม่ได้ดั่งใจประมาณว่าก็ยังไม่เก่งเรื่องตกแต่งอีกนั่นแหละ จนกระทั่งพี่ชายที่หายหน้าหายตาไปหลายปีเช่นกันได้โคจรกลับมาพบเจอกันโดยผ่านช่องทางไซเบอร์นั้นก็คือคุณพี่ฮามูผุ้น่ารัก ตัวพี่ฮามูก็เขียนมาได้ระยะหนึ่งแล้ว เรื่องราวของแกก็เลยมากมายเต็มไปด้วยสาระดีดีจากที่ทำงานและประสบการณ์รอบตัว พี่ฮามูได้แนะนำบล็อกของตัวเองเพื่อประโยชน์แก่บุคคลทั่วไป แต่ทว่า พอเราได้เห้นบล็อกของแกนั้น โอ๊ะโอว...รู้สึกว่าเราเจอะเจอที่ฝากประสบกาณ์ชีวิตใหม่อีกที่แล้ว เพราะดูจากหน้าตาแล้วก็ตกแต่งไม่ยาก และพอจะทำง่ายตามความสามารถอันน้อยนิดที่เราพึงจะมีอยู่ได้อย่างง่ายดาย ว่าแล้วก็เริ่มสมัครเลย....

จริงๆก็สมัครตั้งแต่เมื่อคืนก่อนแล้วแต่เน็ตไม่เป็นใจเลยหลับดีกว่า พอวันนี้ได้มาใช้เน็ตกับคอมคู่กายคู่ใจ ก็สบายบรื๋อ สมัครได้ดังใจในบัดดล วันนี้จึงเป็นวันแรกที่ได้เริ่มเขียนบันทึกอีกครั้ง และก็กำลังจะเริ่มต้นอะไรใหม่ๆ หรือเรื่องเก่าแต่เพิ่มความตั้งใจใหม่อีกหลายเรื่อง เพราะชีวิตผ่านมาก็หลายขวบปีอยู่เหมือนกัน สิ่งเก่าๆที่ผ่านมาย่อมเป็นบทเรียนให้ได้ว่าเราจะก้าวต่อไปอย่างไรดี

บันทึกนี้ในตอนแรกว่าจะแยกทำหลายบล็อก แต่นึกไปนึกมาทำบล็อกเดียวแล้วแยกประเด็นดีกว่าประมาณว่าขี้เกียจจำพาสเวิร์ด เพราะตอนนี้เยอะเหลือเกิน จนบางอันเข้าไม่ได้แล้วเพราะจำไม่ได้ เหอๆ

ชื่อบล็อกที่ว่า สีสันแห่งชีวิต นั้น ก็หมายความได้ในหลายๆ อย่าง ฉันมองทุกอย่างในชีวิตเป้นสีสันหมด ไม่ว่าจะเรื่องอะไรที่ทำให้มีความสุขหรือทุกข์ เรื่องของคนอื่นหรือของตัวเอง สิ่งหนึ่งที่เห็นได้คือ ถ้าไม่มีสีสันที่ทำให้หม่นหมองเราก็ไม่รู้สึกถึงความสดใสของอีกสีสันหนึ่งได้

ประเด็นใหญ่ๆ ที่จะเขียนถึงก็จะเป็นเรื่องราวชีวิตประจำวันเหมือนคนอื่นทั่วๆ ไปที่อยากจะระบายและบันทึกไว้ เรื่องราวของต้นไม้ ธรรมชาติ ชีวิตสัตว์ ความสวยความงาม สีสันในที่ทำงาน เอ....ชักจะเยอะแฮะ ก็คงไม่ต่างอะไรกับเมื่อก่อนนักหรอก แต่ก็หวังไว้ลึกๆว่า จะเขียนได้นานๆ กว่าเมื่อก่อน และข้อมูลที่ฉันบันทึกคงไม่สูญหายไปอีก และก็แน่นอนต้องมีสาระเพิ่มขึ้นอีกหน่อยหลายๆหน่อย เพื่อคนที่หลงผ่านมาทางบล็อกของเราจะได้เก็บเกี่ยวประโยชน์ไปได้บ้าง

นี่ก็ใกล้ขึ้นปีใหม่แล้ว ก็นับว่าช่วงนี้เป็นช่วงเตรียมความพร้อมสำหรับการเริ่มต้นสิ่งดีๆ ใหม่ๆ พยายามให้เต็มที่ ความฝันก็คงไม่ไกลเกินเอื้อม

สุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุด..

ต้องขอบคุณพี่ฮามูอีกครั้ง ที่ทำให้ฉันพบกับช่องทางนี้ เติมเต็มบางส่วนที่ขาดหายไป

ขอบคุณค่ะ